Samanyolu’nun kalabalık merkezi, Sagittarius A*’nın doğrudan etki alanı altında, onun büyük merkezi kara deliği, sürekli olarak muazzam kütleçekim kuvvetlerine maruz kalır. Burada yıldız yoğunluğu başka herhangi bir yerden daha fazladır; sıklıkla yıldızların birbirleriyle çarpışmasına veya kütlelerini ‘çalma’ noktasına kadar birbirlerine yaklaşmalarına veya bazen birbirlerini doğrudan doğruya götüren ölümcül yörüngelere doğru itmelerine yol açar. kara deliğin sürekli açılan çenelerine. Galaktik merkezde yıldızlar uzun süre yaşamazlar, yalnızca birkaç milyon yıl yaşarlar ve genellikle günlerini şiddetli bir şekilde sonlandırırlar.
Bu cehennem koşullarının ortasında, ‘S yıldızları’ adı verilen yaklaşık 20 yıldızdan oluşan bir sürü, kendilerini Yay A*’ya olağanüstü derecede yakınlaştıran eliptik yörüngeler çiziyor. Gökbilimciler, kara deliğe bu kadar yakın bir yerde oluşmalarının pek mümkün olmadığına inandıkları için bunların kökenini açıklayamıyorlar. Bu nedenle bilim insanları bu gruptaki yıldızların başka bir yerden gelmiş olması gerektiğine inanıyor.
Uluslararası bir araştırma ekibi, SO-6 adı verilen bu yıldızlardan birinin kökenini doğruladı ve neredeyse tamamen güvenli olan bu yıldızın bizim galaksimizde doğmadığını keşfetti. Bu, onu Samanyolu’nun merkezinde tanımlanan ilk ‘galaksi dışı’ yıldız yapıyor. Çalışma yakın zamanda ‘Japon Akademisi Bildirileri, Seri B’de yayınlandı.
Hawaii’deki Subaru optik-kızılötesi teleskopunu kullanan Nishiyama ve ekibi, sekiz uzun yıl boyunca SO-6’yı inceledi. Yıldızın hızını ve yörüngesini ölçtüler ve onun Yay A* etrafındaki yörüngesini doğrulayan bir ivme buldular. S0-6, kara deliğe olağanüstü derecede yakın, yalnızca 0,04 ışıkyılı uzaklıkta, Dünya ile Güneş arasındaki mesafenin iki katından biraz daha uzakta bulunuyor.
Bir sonraki adım, yıldızın yaydığı ışığın ayrıntılı bir analizini yapmak, yıldızın kimyasal bileşimini ortaya çıkaran spektral çizgileri aramaktı; bu, yıldızın yaşını belirlemek için kullanılan bir şeydir. Araştırmacılar, SO-6 spektrumunun çok düşük miktarda ağır element içeriği ortaya çıkardığını keşfettiler; bu da Nishiyama ve meslektaşlarının yaklaşık 10 milyar yıl olarak tahmin ettiği ileri bir yaş anlamına geliyor.
Araştırmacılar, bu elementlerin miktar ve oranlarının galaktik merkezdeki yıldızların gösterdiğine benzemediğini, bunun yerine Samanyolu’nun iki uydu galaksisi olan Yay cüce galaksisi ve Küçük Macellan Bulutu’nunkine benzediğini buldu. Her ikisi de Samanyolu tarafından yavaş yavaş ‘yutulma’ sürecindedir, dolayısıyla yıldızlarından bazılarının buraya gelmesi garip değildir.
Bildiğimiz kadarıyla, galaksimiz yaşamı boyunca en az altı küçük galaksiyi daha ‘yutmuş’; bunu bilim adamlarının Samanyolu’nda bulduğu bu kurbanların ‘kalıntılarından’ biliyoruz. Ve SO-6, bu kalıntıların galaktik merkeze bile ulaşabileceğinin ilk gözlemsel kanıtı oldu. SO-6’nın gerçekten Samanyolu dışından kaynaklanıp kaynaklanmadığını doğrulamak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç olacak.
