Kuzey, Orta ve Güney Amerika’daki milyonlarca insan 14 Ekim’deki kısmi “ateş çemberi” güneş tutulmasını izleyecek. Ancak herkes gökyüzüne bakarken, NASA mühendisleri olayı kendilerine özgü bir şekilde kutlayacaklar. Doğrudan tutulmanın gölgesine roket atacaklar ancak endişelenmenize gerek yok çünkü bu tamamen bilimsel bir görev.
New Mexico’daki White Sands Missile Range’den planlanan üç bilimsel roketin fırlatılması, tutulmalar sırasında Dünya’nın üst atmosferindeki değişiklikleri incelemeyi amaçlıyor. Ay, güneş ışığının yaklaşık %90’ını engellediğinde, gezegen üzerinde gözle görülür etkiler meydana gelir. Bunlara sıcaklıktaki, rüzgar düzenlerindeki ve hatta hayvan davranışlarındaki hızlı değişiklikler dahildir. Ancak daha az anlaşılan şey, tutulmanın elektrik yüklü üst atmosfer olan iyonosferi nasıl etkilediğidir.
Güneşin ultraviyole radyasyonu, elektronların iyonosferdeki atomlardan kopmasına neden olarak yüklü parçacıklardan oluşan bir deniz yaratır. Gün batımında bu elektronların çoğu, güneş yeniden doğana kadar nötr atomlar halinde yeniden birleşir. 2017’deki tam güneş tutulması sırasında bilim insanları bu sürecin hızlandırılmış bir versiyonunu gözlemledi; sıcaklıklar ve iyon yoğunluğu hızla düştü ve tutulmanın zirvesinden sonra tekrar yükseldi.
Tutulma sırasındaki bu atmosferik değişiklikleri incelemek için APEP’ten (Purdue’de Atmosfer Fiziği ve Elektrodinamik) araştırmacılar hem hava hem de yer bazlı verileri kullanacak. Ayrıca roketleri kurtarıp, 8 Nisan 2024’te Kuzey Amerika’yı geçecek ve NASA’nın Virginia’daki Wallops Uçuş Tesisi’nden fırlatılacak bir sonraki tutulmayı incelemek için yeniden kullanacaklar.
2044’ten sonra ekibin ayın gölgesine yeniden roket atmak için bir sonraki tam güneş tutulmasına kadar beklemesi gerekecek.
