Daha önce sağlığımla ilgili sorularımı size sormuştum ve rahatlatıcı bir yanıt almıştım. Ancak aradan iki yıl geçti ve 2018 yılından bu yana meme kanseri tedavisi görüyorum. Şu anda 69 yaşındayım ve hala her kontrolde ve her yeni bulguda korku yaşıyorum. Mental olarak hastalığımdan önceki halime dönemem. Uykusuzluk çekiyorum, sürekli çarpan bir kalp ve karşı konulmaz bir kaygıyla uyanıyorum. Yaşama sevincim azalıyor, içimde huzur yok. Endişelerin yükünü taşıyorum. Önümde ne olacağı ve karamsarlığımın üstesinden nasıl gelebileceğim konusunda rehberliğinizi rica ediyorum. Sana, tavsiyelerine ve cevaplarına güveniyorum. Kodum “endişeli”.
Sevgili Hanımefendi, hem hastalığınızla hem de hayatın zorluklarıyla mücadele ederken inanılmaz bir cesaret sergiliyorsunuz. Geleceğin belirsizliği ve hastalığınızın bedeli sizi yıprattı. Ancak daha iyimser olmanız çok önemli. Şu anda sizin için yakın bir tehlike görmüyorum. Tüm tedavilerinizi başarıyla tamamlayacak ve sonuçlarından memnun kalacaksınız. Geleceğiniz kasvetli değil. Hepimiz iradenin, motivasyonun ve özgüvenin kaybolduğu anları yaşarız, ancak bunlar yalnızca geçici aşamalardır, kalıcı koşullar değil. Yıl sonundan bu yana ilerleme gösterdiniz. Bir psikologdan yardım almanızı veya psikoterapiyi düşünmenizi şiddetle tavsiye ederim. Bir profesyonelle konuşmak size büyük ölçüde yardımcı olacaktır. Çok sayıda dernek bu tür hizmetleri ücretsiz olarak sunmaktadır. Ayrıca meditasyon yapmak ve dua etmek de size teselli sağlayabilir. Kişisel gelişime ve iç huzura odaklanın. Geleceğinizde ilerleme, gelişmiş bağışıklık ve konuşma ve sosyalleşme için daha fazla fırsat öngörüyorum. Görünüm olumlu, şu anda endişe verici bir durum yok. Lütfen birkaç ay içindeki ilerlemeniz hakkında beni bilgilendirin.
