Fransa’nın topraklarında lityum veya tungsten gibi nadir metaller bulunabilir. Şu anda bu metallerin çoğu ithal ediliyor ve bu da Fransa’yı maden tedariğinde büyük ölçüde diğer ülkelere bağımlı hale getiriyor. Ancak Fransa’da madencilik faaliyetlerinin açılması bu dinamiği değiştirebilir. 2040-2050’ye gelindiğinde rüzgar türbinleri, güneş panelleri, elektrikli araçlar ve piller gibi düşük karbonlu teknolojiler yaygınlaştıkça bu nadir metallere olan talep artacak. Kendi kaynaklarımıza sahip olmak, Fransa’yı stratejik açıdan daha özerk hale getirecek ve diplomatik ittifaklarımızı tedarike bağımlı olmadan seçmemize olanak tanıyacaktır. Bu aynı zamanda bizi, Çin’in stratejik metallere uyguladığı ihracat kotaları gibi diğer ülkelerin emtia piyasalarına uyguladığı kısıtlamalardan da koruyacaktır.
Fransa’da bir madencilik endüstrisi yaratmak, yalnızca mineralleri çıkarmanın ötesine geçiyor. Rafinaj dahil tüm üretim zincirinin de yeniden konumlandırılması gerekecek. Madenlerin çıkarılıp rafine edilmek üzere başka ülkelere ihraç edilmesinin bir faydası olmaz. Bu kaynaklardan gerçek anlamda faydalanmak için, endüstrinin çalışma koşulları ve çevresel etki açısından önemli ilerlemeler kaydetmesi nedeniyle madencilik tesislerinin güncelliğini yitirmiş imajının değişmesi gerekecektir. Bu süreç aynı zamanda Fransa’daki bazı bölgelerin yeniden sanayileşmesine de yol açabilir.
Madenlerin açılmasının çevre dernekleri ve yerel halkta endişelere ve direnişe yol açması anlaşılabilir bir durumdur. Bu endişeleri dikkate almak ve madencilikle ilgili çevresel sorunları göz ardı etmemek önemlidir. Ancak madencilik sektörünün önemli ilerlemeler kaydettiğini ve Avrupa standartlarının dünyanın diğer bölgelerine göre çok daha katı olduğunu belirtmekte fayda var. Geçtiğimiz birkaç on yılda, kirliliğimizi başka ülkelerde mal üreterek dış kaynaklardan sağladık ve madencilik faaliyetlerini Fransa’ya geri getirmek, ithalatı azaltarak karbondan arındırma çabalarına katılmamıza olanak tanıyacak. Üstelik Fransa yeni madencilik standartları oluşturup bunları diğer ülkelere ihraç edebilir. Kabul görmek için vatandaşların ekonomik olarak katılımını sağlamak ve madencilik karşıtı duyguların oluşmasını önlemek için katılımlarını sağlamak çok önemlidir.
